اشکال فنی بود یا شانس من این نمایش با حدود بیست دقیقه تاخیر آغاز شد .. و با توجه به طولانی بودن کل کار یک احساس خستگی مفرط با من بود .. ولی شخصیت پردازی ها خیلی خوب بود.. به نظرم در این کار همه ی اعضای این نمایش می توانستند با بازی هایشان خود را به تماشاگر بشناسانند..
موسیقی زنده ایده خیلی خوبی است اما باید این را در نظر داشت که هنگام ادای دیالوگ ها توسط بازیگران یا باید سکوت باشد یا صدای کم موسیقی که به غفلت این امر در صحنه هایی از نمایش
فراموش شده بود.. صدای خواننده هم فالش بود ! موسیقی پایانی رو هم دوست داشتم با همه این تفاسیر..
بازی آزاده صمدی و رویا نونهالی خیلی خوب بود..