در ابتدا تشکر میکنم از زحمات گروه. مشخص بود برای کار زحمت زیادی کشیده شده است. از تمام عوامل تشکر میکنم.
فقط چند نکته از سر همراهی دوستانه عرض میکنم.
بازی دو نقش آفرین شیطان و گروه فرم تنها من رو به نمایش متصل کرد. چالشی ذهنی که در بطن ماهیت تئاتر نهفته است در من ایجاد نشد متاسفانه. ولی این کار نسبت به پنج شش تئاتری که در این چند روز دیدم در رتبه دوم یا سوم قرار داره. این هم به واسطه عمومیت پایین آمدن سطح نمایشها در ژانرهای مختلفه که جای افسوس داره.
نکته بعد اینکه مخاطب باید در سالن در ارامش مطلق باشه تا با صحنه و کلام بازیگران ارتباط برقرار کنه. من دو تئاتر در ارغوان دیدم و متاسفانه گرما و عدم تهویه مناسب بیشتر از تمرکز روی نمایش من رو با خودش درگیر کرد.
تاثیرگذاری کلام بازیگران روی مخاطب نیازی به فریاد کشیدن نداره ولی این رو در بازی چند دوست عزیز دیدم. یک مقدار اگر صدای صحنه و مکالمات کنترل شده تر باشه به نظرم کار روان تر خواهد بود.
نواختن موسیقی روی صحنه و استفاده از بازیگران جوان و کودکان شیرین هم از نقاط قوت کار هست.
در کل باز هم از دوستان تشکر میکنم.