شاید هرگز معلوم نشه کدوم رو بیشتر دوست داریم؛ بینایی برای لذت دیدن یا نابینایی برای لذت دیده نشدن.
پنجشنبه گذشته برای دیدن دوست خوبم آیت بی غم به دیدن اجرا رفتم و تقریبا همه چیز برام دوست داشتنی بود. حتی استفاده از هاش اف که مورد انتقاد بعضی کامنت هاست ایده ای بجا بود در خدمت اتمسفر و مفهوم کار نه وسیله ای برای شنیدن صدای بازیگران. بنظرم هیدن شایسته ی اقبالی که ازش شده هست. تبریک میگم به آقای شاهونه و همه ی اعضای گروهش.