سعید راستی فعال هنری

وقتی نمایش قابل قبولی میبینم که علیرغم خوب بودنش با لذت کامل از سالن خارج نمیشم به این فکر میکنم که واقعا مشکل کجاست.
بنظرم ایده های نورپردازی علیرغم جذابیت بعد از مدتی به تکرار میفتاد و در چنین فضای پر قطع و وصلی اون تاثیر اولیه رو از دست میداد. شاید کمی تنوع بصری و دور شدن بعضی صحنه ها از فضای دارک بهتر میبود بخصوص که بازیگرای قابلی در کار بازی میکنند. بجای استفاده از صدای نریشن هم من ترجیح میدادم موسیقی جذاب تر و جامع تری بشنوم تا تثیر بیشتری از این کار پر تحرک بگیرم. البته این نظر منه. در هر صورت نمایشی بود که با تلاش زیاد و احترام به مخاطب شکل گرفته بود و باعث میشد به احترام دوستان خوب شیرازی برای چنین اجرایی کلاه از سر بردارم. ضمن اینکه اجرای کارهای خوب شهرستانها در تهران واقعا اتفاق قشنگیه . از بسیاری از کارهایی که اخیرا دیدم جلوتر بود. خسته نباشید واقعا. به امید دیدار دوباره این گروه دوست داشتنی.