امشب نمایش رو دیدم و چند نکته به نظرم اومد که اینجا می نویسم:اول یکدستی و ریتم قابل قبول کار که اصلا مخاطب را با وجود دیالوگ محور بودن خسته نمی کنه. دوم بازی های خوب و یکدست چهار بازیگر نمایش که گاه تک لحظه های درخشان داره. سوم کارگردانی قابل قبول پیمان محسنی در اولین تجربه کارگردانی. قطعا این نمایش ضعف هایی هم داشته که به نظرم چندان به چشم نمیاد.(محمد جلیلوند/روزنامه نگار و منتقد سینما)