عطر ادم برگرفته از متن چهاردهم این اثر و به نوعی پیام نهایی است که میخواهد و تلاش میکند موتیف " انسان شناسانه "و در واقع هستی شناخت رو به مخاطب تماشاچی حاضر القا کنه . ولی متاسفانه در این امر موفق نیست . اول که اشعار و ترانه ها ( که نمیدونم چه اصراری به سرود نامیدن آنها داشتند)
دارای کمترین نسبت و هماهنگی معنایی یا هم بودند و مخاطب رو سردرگم میکردن .. موضوعات متفاوت و درجات احساسی از نوع غم و شادی که یهو فرود میومد و صرفا ذهن رو درگیر میکرد و نه تفکر رو . این عدم همگونی و همبستگی در خود متن تک تک ترانه ها هم موجود بود که خوشبختانه خود اقای فرشیدی عزیز هم در پاسخ به یک مخاطب گفت که اصلا بعضی اشعار عمدا بی معنا نوشته شده اند! حال چرا نمیدونم .. اگر به دنبال ساخت یک تاتر ابزورد بودند که باز با فرم نمایش که نشستی از افراد دارای سنین مختلف ( انگار یک خانواده و در معنای وسیع تر البته انگار یک جامعه ) بودند نمیخونه .
ثانیا من نفهمیدم چرا این کار در محل کانون اجرا شد اما اصلا بعضی اشعار مناسب سن کودکان نیست . صرف بازی چند کودک ( که اتفاقا خیلی هم اکت داشتند و پرانرزی .. بر عگس اکثر بزرگترها ... که قابل تقدیر هم هست ) دلیل بر فراخوان بچه ها برای نمایشی نیست که اصلا فهم ان برای بزرگسال هم ( به دلایل هم فرم کار و سبک که معلوم نیست این سرود- تاتر اصلا از کجا اومده و هم محتوا ) سخت و دشوار هست .
نکته مهم دیگه که خواستم عرض کنم در رابطه با نقش تماشاچی و رابطه اون با اثر است . یادم هست دوستی تعریف میکرد تو همین تهران به دیدن یک نمایش به اصطلاح اوانگارد رفته بود و آنجا حین نمایش ..یک بازیگر قوطی رنگی رو بین تماشاچی ها پرت کرد که ثمره اش البته چیز مهمی نبود ولی پیراهن دوستم که البته قرار بود به یک محفل کاری برود دفرمه شده بود!! دقیقا بنده بعد از بیرون اومدن از محل نمایش عطر ادم حس بد دوستم رو داشتم . منتها این بار قوطی رنگ مبود بلکه ... دیدن ادامه ›› نوعی بد سلیقگی و موج ارسال پیام هایی بود که بی احترامی رو ترویج میکرد . البته که در نهایت تماشاجی میره که وقتی بگذزونه و لذتی ببره .. که البته این هم نطری است ولی حرف من چیز دیگری است ..عزیزان برگزار کننده ... کارگردان محترم .. محل نمایش عمومی که محل اکادمیک و تخصصی نیست . اینجا یه عده ادم از فرهنگ های مختلف . سلیقه های مختلف .. سطح سنی و تحصیلی و تربیتی مختلف اومدن .مثل خود بنده . بهرحال باید نمایش صحنه ای با یک برنامه ریالیته یا تاک شو تلویزیونی فرق داشته باشه . و حتما داره . بگزارید در این دنیای مدرن هر کس برداشت خودش رو کول کنه و با خودش از محل نمایش به خونه ببره . این چه اصراریه که بعد از هر قطعه ترانه میخواهید نطر بشنوید؟ اون هم با این فیلترگزاری که نه جواب کس دیگه رو بدین نه راجب ما بگین!! ( عجبا .. که اتفاقا معنی مشارکت و اتاق فکر همین دو تاست! .. که باز تاکید میکنم محلش در نمایش نیست) متاسفانه نتیجه کار میشود که یکی بیاید از خاطرات شخصی اش بگوید که میدونیم تجربه فردی هر کس در منتهی به درد خودش میخوره .. یکی دیگه هم چیزهایی رو میگه پر از غلط املایی و بدون هیچ ربطی به موضوع و یک نفر روان پریش هم ( که نمیدونم کجا میخواست بره و اشتباهی اونجا اومده بود ) از فضای اونجا استفاده کرد و بدون شرم از خانم ها و کودکان حاضر ضمن بیان خاطرات کودکی خودش و کشتی گرفتن هاش با کی و کی .. از .. ببخشید .. الفاظ بدی مثل بوی پا و بدن و لای ..... بدن .. و غیره اون هم نه یک بار بلکه جند بار استفاده کرد . جالب بود که هیچ اعتراضی هم از هیج کس نشد.و البته اقا مهدی عزیز سعی کرد جمع کنه مطلب رو زود و موفق هم بود ! این بی اخلاقی ها اصلا شایسته محل هنری نیست . بهرحال در کل خواستم بگم این فرم دخالت تماشاچی در تاتر و البته در هر هنری به معنای اینگونه نیست ( و میتونه شاید ذهنی و حاوی مفهوم مرگ مولف باشه ) و نتیجه ای جز پریشانی ذهن و از همه مهمتر نگرفتن نتیجه غایی نمایش و کار نمیاره . در اخر برای کل تیم . خانم ها و اقایان... به خصوص کودکان عزیزم که چند ماه بهرحال زحمت کشیدند .. کارگردان عزیز .. ارزوی سلامتی و تعالی دارم .