به نظرم درک روابط عاطفی مردم پاریس در قرن ۱۹ با شرایط فعلی تفاوت زیادی داشته و فهمش برای فردی که در حال حاضر در تهران زندگی میکند، کمی دشوار است؛ از اینرو با توجه به شرایط فعلی جامعه، تغییراتی در نمایشنامه ایجاد شده است.
در نظرات میخوانیم که "نیمه اول نمایش کسل کننده است و بعد از ورود پیرهمردان بامزه خوب شد"! از این نوشته چنین میتوان برداشت کرد که اگر قسمتهای کمدی به این اثر اضافه نمیشد، بعضی از مخاطبان حوصله دنبال کردن کار را نداشتند.
متاسفانه به نظر میرسد که عدهای از تماشاگران ما از نمایشهای دیالوگمحور کمتر لذت میبرند و علاقه بیشتری به لحظات هیجانانگیز و کمدی دارند که این تمایلات در تصمیمگیری کارگردان بی تاثیر نبوده است.
در خصوص لباسها نیز باید بگویم در عین زیبایی من را به یاد نقاشیهای آرتور ریچی میانداخت که یادآور فخرفروشی ثروتمندان آن دوره است.
در کل این نمایش مجموعهای از هنرهای مختلف را در کنار یکدیگر جمع کرده است که تحسین برانگیز است و جا دارد از همه اعضای گروه قدردانی شود💯 اما فکر میکنم که شاید این مدل از کار نوعی فخرفروشی کارگردان هم باشد که میخواهد بگوید تمام هنرها را با چاشنی همه احساسات و کمی دیالوگ سیاسی در یک نمایش
... دیدن ادامه ››
گنجاندهام.
نقد دیگری هم به پوستر دارم که میتوانست بهتر طراحی شود و جنبههای هنری اثر را بیشتر نشان دهد اما مثل بعضی از نقاشیهای قاجار که تصویر شاه بزرگتر است، تصویر آقای نعیمی در بالا و بزرگتر از دیگر بازیگران چاپ شده است.
و در پایان ما برای تمام هنرمندان ارزش زیادی قائل هستیم اما بهتر است اگر چند هنرمند درمیان تماشاگران بودند، نام همه را یکجا بخوانید و یکبار همه را تشویق کنیم.
درخشان و پیروز باشید💐💫