در تمام طول تئاتر سردرگم بودم انگار اومدم صحرای محشر
یاد فیلمای مخملباف افتادم که هیچوقت متوجه سر و تهش نمیشدم
علیرغم تلاش فراوان بازیگرها و جانفشانی های روی صحنه با این نمایش ارتباط نگرفتم نمی دونم شاید به خاطر عدم آشنایی با فرهنگ و رسومات خطه جنوب باشه اما کلا حسم این بود کاش اصلا قرار نبود ترکیب مکبث و تمرین تئاترو مراسم زار باشه
کاش فقط تئاتری بود که مختص مراسم زار بود با یه طراحی صحنه مناسب
بعد در طول اجرا سوالم این بود ، اصلا چنین تئاتری با چنین کیفیتی و لباس های پاره ( تیشرت ملیحه) میتونه به آوینیون راه پیدا کنه؟
چقدر مدل و کیفیت دیالوگ هایی که بین کارگردان ملیحه و جوشقانی رد و بدل میشد خوب نبود.
میدونم خیلی زحمت کشیدین و خیلی انرژی صرف کردین اما من می نویسم تا اگه کسی سلیقه تئاتریش مشابه منه این تئاترو انتخاب نکنه
پاینده باشین🍀