تئاتری که مخاطب را دعوت به دقت ، تفکر و تصمیم‌گیری می‌کند طبیعی است که با نقدهای منفی بسیاری مواجه شود. تئاتر بیداری کالیگولا با فرم اجرایی نمایش در نمایش و سبک بازیگری اپیک از مکتب برتولت برشت به نمایش گذاشته شده. اکثر بازیگران تا جایی که متن به آنها اجازه داده بود هنرمندی کردند و با رعایت گام‌های صدایی در جنس‌های مختلف و میمیک‌ها اغراق شده‌ی متفاوت از ابتدا تا انتهای نمایش مخاطبان را کاملا در حالتی هوشیار نگه داشتند ؛ اما انتخاب شیوه نوشتاری نویسنده برای مخاطب عام نبوده و از همین رو مقدار قابل توجهی از تلاش‌ این گروه برای ارتباط با مخاطب بی‌ثمر بوده. با این همه بیداری کالیگولا در بد‌ترین حالت ارزش یک‌بار دیدن را دارد. خسته‌نباشید❤