با خوندن نظرات و البته شناخت قبلی نسبت به کارگردان ( که یک اجرای دیگر از ایشان دیده ام ) ، روز چهارشنبه به تماشای نمایش دجّال نشستم.
اول از همه به کارگردان محترم کار تبریک عرض میکنم بابت خلق چنین اثر پر زحمت در چنین شرایطی با این همه جوان با استعداد.
توجه : اگر کمی از پشت صحنه مراحل آماده سازی یک تئاتر آگاه باشید، هنگام نقد اثر قطعا کمی منصف تر خواهید بود.
بریم سراغ کار :
1- اسم کار نظر بنده رو به خودش جلب کرد و در انتهای نمایش متوجه این نام گذاری شدم. در یک کلمه : " فریب ". نمره 10 از 10
2- شروع کار بسیار هیجانی و میخکوب کننده ولی کمی شلوغ و البته ناپختگی یا شب خوب نبودن بازیگر دکتر . نمره 9 از 10
3- معرفی شخصیت ها در فضای نوری جالبی قرار گرفته بود و البته کمی نامفهومی دیالوگ ها آزاردهنده بود. نمره 8 از 10
4- موسیقی و نورپردازی کار ، فضایی زیبا، دلهره آور و هیجانی به وجود آورده بود و به این دو مورد امتیاز بیشتر از 10 میدم.
5- دکور و صحنه ... دیدن ادامه ›› هم خوب بود و هم بد. نمیدونم چطور منظورم رو برسونم ولی کاش کمی بیشتر می بود! خیلی مینیمال بود به نظر من میتونست بهتر از این باشه با توجه به نور، موسیقی و نمایش. امتیاز من 7 از 10 است.
6- لباس ها خوب بودند. ولی پرفکت نبودن. نمره من 9 از 10
7- اجرای موسیقی روی صحنه، ویولن سل، هم خوب بود و هم بد. به نظرم باید بعضی جاها کمتر باشه. امتیاز 8 از 10
8-نمایشنامه : با توجه به اینکه متوجه شدم قسمتی از نمایش حذف شده ، نمیتوان به طور کامل نظر داد ولی پایان نمایش تاثیرگذار بود. شروع نمایش جذاب بود و البته نیمه ی پایانی نمایش کمی کند. (این کند بودن به خاطر ریتم بالای سایر قسمت های نمایش ملموس است وگرنه در کل ریتم کار بسیار بالا است). به نمایشنامه امتیازی نمیدهم چون حذفیات دارد ولی ایده نمایش بسیار عالی و ناب است.
بریم سراغ کارگردانی و بازیگران
کارگردانی : تصاویر و قاب های زیبا ، استفاده درست از نور و موسیقی ،چینش صحیح بازیگران، ریتم بالای کل نمایش طوری که مخاطب از ابتدا تا انتها چشم از نمایش برنمیدارد عالی بود، گاها شلوغی و همهمه ی بازیگران بر روی صحنه اذیت کننده بود و در کل این نمایش برای کسانی که کارهای دارای سکوت زیاد را میپسندند توصیه نمیشود! بهرحال تعداد زیادی بازیگر که در نقش "دیوانه" بر روی صحنه هستند سر و صدای زیادی هم دارند که به نظرم میتونست کمتر باشه. من به کارگردان هم نمره ای بیشتر از 10 می دهم.
بازیگران :در یک جمله : پخته ، سوخته و خام در کنار هم!
چند نفر که به یادم موندند رو مینویسم :
رئیس : کاراکتری جالب ، حضوری کم ولی موثر. بازی اندازه و درست
آنا : همه چی عالی.
پسری با موهای فرفری که فکر کنم اسمش هم فری بود: درست و بجا.
پسر کراواتی (نبات؟) : در نمایش قبلی این کارگردان هم حضور داشت و بهش تبریک میگم که این قدر متفاوت و عالی بودند.
پسر آلمانی : چه صحنه ی زیبایی خلق کرد!
دختری که بافتنی داشت و دختری که لال بود : در خدمت کار با حداقل دیالوگ ولی زیبا بری روی صحنه
دختری که حرکات عجیب داشت و دو بار جیغ زد : شخصیت جالب و بازی اندازه
پسری که دست نداشت : بامزه
و ... در کل بازیگران در خدمت کار بودند و کسی اضافه کاری نمیکرد به جز یک نفر که احتمالا اقتضای نقشش بوده. بعضی ها هم به نظر بی تجربه می آمدند. ولی در کل نمیتوان از کلمه آماتور استفاده کرد.
در نهایت خسته نباشید میگم به همه عزیزانی که توی این روزهای بد و غمگین ، چنین کاری رو بدون هیچ سوپر استاری بر روی صحنه آوردندو سالن مملو از تماشاگر بود. امتیاز کلی من به احترام تمام زحمات این عزیزان و دیده شدنشان 5 از 5 است.
البته توضیح بدم کار جای نقد بیشتری دارد ولی اینقدر خوب هست که از گفتن آنها چشم پوشی کنم.
سپاس