خسته نباشید خدمت هر دو هنرمند جناب آهنین جان و شهروز دلافکار عزیز،
بازیها به اندازهای ژوست بود که لذت بردم از تماشای اثر.
نکته قابل توجه این بود که تقریبا هیچ چیزی ماسکه نبود و این موضوع خیلی برای من جالب اومد هرچند خب این دو عزیز هم اونقد حرفهای بودند که در طول تماشای اثر خسته نشوید و وقتی که به پایان اجرا میرسید تازه متوجه میشوید تمام شد؟؟؟؟ چقد زود!!!!!
ولی در صورتی که انقد محو تماشای اثر بودی که متوجه گذر زمان نشدی!
ارادت