من این اجرا رو دیدم سوای حال خوبش حال بد هم داشت،
خیلی کلنجار رفتم که ننویسم در موردش ولی دلم نیومد انتقاد نکنم بلکه سازنده باشه،شب اجرا خانمی پشت سر من مجبور شد به خاطر رساندن شیر خشک به بچه بی سرپرستی و بی خانواده ای لحظه ای گوشیش و رو از کیفش در بیاره به قدری با رفتار کوبنده ای مواجه شد، که تمام حس اجرا از من گرفته شد،این تذکر می‌تونست دم گوشی،آروم و خودمونی باشه،اما توی جمع روی استیج و جلوی همه صورت گرفت و اون خانم مجبور شد با صدای بلند برای همه توضیح بده که چه اتفاقی افتاده، نکته دوم نظر دهی بیش از اندازه بچه ها بود،درسته که کودکان و بچه ها اولویت زندگی ما بزرگها هستن اما تمام جو تاتر به خاطرات مدرسه اونها گذشت،یا کلا با یه دیالوگ،یه رفتار برنامه ریزی شده نباید فضا رو به دست بچه ها می‌سپردین یا وقتی سپردین باید به همه شون این فضا رو میدادین نه اینکه به یکیشون بگی اگه میخوای از مدرسه ات بگی حرف نزن!!!! کلا تمام اینها حس من و به هم ریخت
و من واقعا از دیدن این نمایش لذت نبردم با احترام