به به عجب نمایشی ، چه متنی چه ایدهای ، بازی و بازیگر درخور تحسین ، کارگردانی خوب ، صحنه عالی ،
چقدر دیالوگ قشنگ داشت
قلبمو بغل کرد واقعا لذت بردم
با خودم مونده بودم که یعنی بین این همه نمایش فقط سیزیف و زندگی در تئاتر کشش تماشای چندباره رو دارن؟ کریملوژی هم اضافه شد
چقدر ایرانی بودنش رو دوس داشتم
_یه قسمت کوتاه از نمایش رو تو ذهنم کات کردم و نظرم رو نوشتم اونم قسمت تعزیه بود که بنظرم کشدار و اضافی بود_