تاریخ بشریت و تاریخ تمدن چیزی نیست جز جولان دادن اعتقادات و خرافه های گاه و بیگاه و جوراجور! و همیشه وصد البته همیشه در راستای منفعت شخصی و گروهی و جامعه ای و فرهنگی که غالب شده است!!!

اما گویی همین خرافه ها مایه ی آرامش بشریت در وانفسای عالم ناسوت بوده است ...

این حکایت سر دراز داره ...

* آقای صمدی خادم ، سپاس از مطلبی که آوردین !
این خرافه ها گاه به ریشه های زنده و پویای حقایق چنان تبر میزنه و اونها رو از هستی و اعتبار ساقط میکنه و مردمان رو ( در طی زمان ) چنان شیفته مراجع بی بنیان قدرت گرفته ی خودش میکنه که آدمی از حجم و وسعت تاثیر و نفوذ اون بر افکار و اندیشه ها به وحشت می افته !
* ممنون از لطف شما بهار گرامی ، نگاه و قلم شما هم برای ما همیشه خواندنی و تفکربرانگیزه .
* مردمانی که سایه های اوهام و خرافه ها را حقیقتی محض و خدشه ناپذیر پنداشتند و بدان هزار باره ایمان آورده اند و بر تغییر آن در ذهن واندیشه خود از بیخ و بن راه بسته اند !
ممنون از شما جناب نخعی بابت همراهی تون

آنان که می خواهند خوب زندگی کنند باید به حقیقت نزدیک شوند؛ زیرا پس از نیل به مقام حقیقت یابی است که دست از غم و اندوه دنیا بر می دارند./ افلاطون