من آدم شناسم ، من می فهمم....
بازی بینظیر آقای ابر که با نگاه شما رو با خودشون همراه می کنند با بغضشون بغض میکنی و با خندهاشون میخندی...
خانم نقوی بدون دیالوگ ولی تمام حرکات نشون میداد: خدمتکار همه چیزو میدونه...
طراحی صحنه عالی
نور همراه و موسیقی خوب
فقط شاید متن بخاطر محدودیت زمان کمی با تعجیل جلو میرفت ولی باز هم عالی بود.( شاید چون رمان رو خونده بودم اینطور احساس کردم)
طراحی لباس سلیقه من نبود.
** و البته مثل همیشه گوشی بازی و البته تذکر زیبای آقای ابر به تماشاچی که درگیر ارسال پیام بود. کاش یاد بگیریم !