درود
به نظرم میرسه که کارگردانی و اجرای تئاتر تونسته بود مقصود اصلی نمایشنامه رو منتقل کنه و همه فاکتورها به خوبی در خدمت این مهم بودند.بازی بی‌نقص نقش مادر(مژگان نوایی)،ویدیوهایی که در بکگراند پخش میشدند،بقیه بازیگران و تحلیل فوق العاده انتهای اجرا همگی به رسوندن مقصود اصلی و ظرافت‌های نمایشنامه کمک شایانی میکردند.
بازیها کاملا درومده بود و صحنه لحظه ای اجازه نمیداد که چشم ازش برداری و اینها همه با وجود اینکه متن نمایشنامه اصلا یک روایت خطی نداره بنظرم نقطه قوت کارگردانی و اجرا بود که اصلا مخاطب را کلافه یا خسته نمیکرد و اتفاقا بسیار تجربه دلچسب و رضایت بخشی بود.
مضافا
ظهور و رشد گروه های جدیدی که با انگیزه به اعتلای هنر شهر اصفهان و سلیقه مخاطب کمک میکنند هم بنظرم جزو نکات مثبت این گروه بود،چرا که ما در اصفهان عادت داریم گروه های معدود و نام آشنایی همیشه صحنه هارو در اختیار داشته باشند که خیلی از اوقات فقط اسم کارگردانه که باعث میشه اون نمایش دیده بشه و متاسفانه بسیاری از اوقات هم اون نمایش در حدی که براش تبلیغ شده و دیده شده نیست و صرفا برند کارگردان اثره که باعث فروشش میشه.

نهایتا امیدوارم که این حرکت زیبا و ارزشمند ادامه دار باشه و ما بازهم شاهد چنین اجراهای قدرتمند و دلچسبی باشیم