در این نمایش که بدن بود و موسیقی،و گاه بداهه خوانی های غیرمنتظره،مردی بود میانِسال به نام سیاوش صفری نژاد،شنیدم از بزرگهای هنر خودش هست،پانتومیم!راستش از آن چیزهایی که ما در فرنگستان می بینیم نبود کارش اما از این چیزهای میهنی صدصدپله بالاتر بود و برسیم به مهدی امین لاری نویسنده،کارگردان و خواننده و نوازنده و قصه گوی نمایش،که این روزها من درگیر این همه استعداد یکجا جمع شده این پسر شدم!!!
نمایش مفرح بود،ساده بود و اجرای اون بسی سخت،می خندیدیم و شگفت زده می شدیم،موسیقی گوش می کردیم و گاه با تحریرهای ناگهانی حالمان حال می شد.همه چیز خوب بود و خوب نبود نه خوب نبود عالی بود عالی عالی عالی عالی عالی
__ افسوس که کارگردان باید با لحن شوخ و شنگ ویژه اش بگوید ما پول نداشتیم بروشور بزنیم همینطوری اسمهارو می گیم!!!اگر پول تو جیب این همه مهارت و استعداد نره پس کجا بره آخه؟
با این توووپ مهارت تازه آشنا شدم،امیدوار و آرزومندم که اجراهای بعدی بروشور که داشته باشند کلی پول و انرژی برای سالهای سال هم داشته باشند.