نمایش خیلی خوبی بود،
طریقه ی چینش صندلی ها و ردیفی که من نشسته بودم به نحوی بود که بازیگران کوچک دیده میشدن و تماشاگران جلویی ، جلوی بخشی از نمایش رو گرفته بودن و این موضوع آزار دهنده بود و تا سی تا چهل درصد از جذابیت نمایش کم کرده بود ،اگر هر ردیف بیست صندلی باشد و کمی بین صندلی ها فاصله باشد هم از کنار هم از جلو و عقب ،و تعداد صندلی ها در کل از حدودا ششصد صندلی به سیصد صندلی کاهش پیدا کند بهتر است هم تماشاچی راحتتر است هم دید بهتری دارد و هم نزدیکتر است ،صندلی پشتی دقیقا پشت صندلی جلوی قرار نگیرید و مابین اون باشد،
اینکه نمایش در فضای باز اجرا شد بسیار عالی بود و وجود اکسیژن بیشتر باعث نشاط و شادابی شده بود ،
فقط بیشتر ذهن منو این موضوع درگیر کرده بود که صدای بازیگران از قبل ضبط شده یا صدای سر صحنه است،وبیشتر احساس میکردم که از قبل ضبط شده که حس خوبی نداشت ،آخرسر هم متوجه ی این سوال نشدم ،اما در پایان که کارگردان در حین صحبت دهانش رو نزدیک میکروفون کرد فکر کنم که صدای بازیگرها هم صدای خودشون سر صحنه بود ،اگر صدا حالت زنده دارد اول نمایش اعلام شود بهتر است ،
که این سوءتفاهم برای تماشاچیان ایجاد نشود ،
در کل نمایش رو خیلی دوست داشتم ،چندجا واقعا از ته ی دل خندیدم ،
خسته نباشید 🌸🌸🌷🌸🌷