این کار رو نمی توانم با اولین کاری در تئاتر دیدم مقایسه کنم، چون فرهاد آییش همیشه منو یاد لذت دیدن اون میندازه و یه جورایی معیار من برای این سبک نمایش های پر بازیگره
نمایش «سقراط» با بازی فرهاد آییش، کارگردانی آقای نعیمی واقعا شیرینی تماشای اون منو با دنیای تئاتر آشنا کرد
از این موضوع بگذریم نمایش فراز و نشیب زیادی داشت، با وجود اینکه داستان خوبی بود ولی متاسفانه اجرا کاملا خسته کننده بود، البته اون روز، منم روز خسته کننده ای داشتم شاید مشکل از من بوده باشه
ولی به هر روی دوست داشتم صحنه های محاکمه و ترس از مردن شخصیت گالیه کمی دلچسب تر کارگردانی شود. صحنه تصمیم پادشاه با وجود آن همه صحنه آرایی کمی دور از هوای طنازی داستان باشد
خسته نباشید به عوامل محترم، و بازیگران گرامی
شاید این آخرین تئاتری بود که در این دیار دیدم، امیدوارم سایه سیاهی از سر هنر این کشور برداشته بشه