عرض ادب . جدای از دیالوگ های طنز و فکاهی دو تا مطلب بسیار جذاب که هر انسانی در طول روز و سالیان دراز باهاش برخورد میکنه . یک ، چرا ما انسانها فکر می‌کنیم برای دیگران مهم هستیم؟ برای جنس مخالف حتی ارزش فکر کردن داریم ؟ در صورتی که اون شخص تمرکزش به ورزشش و هیچ فکری راجع به ما نمیکنه . توهم خود بزرگ بینی . دوم ، تنهایی . هنوز هیچ دانشمند و هیچ یک اساتید بزرگ دنیا نتونستن متوجه بشن تنهایی برای انسان مفید و یا مضر . این تنها میتونه به درون آدمها و شرایط زندگیشون برگرده . بعضی ها تنهایی رو دوست دارن ازش لذت می‌برن و با تنهایی خودشون کیف میکنن (‌مث خود من ) بعضی ها اصلا تنهایی رو دوست ندارن اما نوع زندگیشون و جبر روزگار تنهاشون کرده و دیگه هیچ انرژی برای ورود به یک رابطه جدید رو ندارن . به هر دو گروه باید احترام گذاشت ولی اینکه در طول مسیر زندگی انسان به این درک برسه که واقعا تنهاست حتی اگر دور تا دورش هم پر از آدم باشه . انسان تنها به دنیا میاد تنها زندگی میکنه و تنها همانند اون پیر مرد عصا به دست زیر اون درخت یک روز از دنیا میره .
اجرای بسیار روان و جذاب و زیبایی بود . واقعا اگر فرصت داشتم چندین بار دیگه این تئاتر جذاب رو میرفتم . ارزش چندین بار دیدن رو داره . موفق باشید . ❤️❤️🌹🌹