تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوارSB > com/org | (HTTPS) localhost : 01:01:48
با سلام
من نمایش رو امشب دیدم و برخلاف دفعه های قبل که اول کتاب رو می خوندم و نمایش میزد تو ذوقم این دفعه بدون خوندن کتاب نمایش رو دیدم و نظرم ... دیدن ادامه ›› صرفا در رابطه با نمایش فارغ از کتاب هست و مقایسه بینشون نیست.
طراحی صحنه و دکور، از بک گراند با اون اتاق تاریک و راهروی از پشت پرده معلوم که نورپردازی با رنگ های مختلفِ پالتِ دون داشت و بر اساس حس صحنه بود خیلی خوشم اومد، اما از میز غذا خوری که به عنوان تخت هم استفاده میشد خوشم نیومد یعنی حس اون تخت نرم رو نمیداد ولی در میزانسن های غذا خوردن و جمع کردن میز و حتی تبدیل شدن به سکوی دختر و دون در صحنه پوشیدن دامن خیلی خوشم اومد.
نورپردازی عالی بود.
صدا خیلی خوب بود، موزیک هایی که پخش شد رو خیلی دوست داشتم اما یه جا حس کردم افکت های صدا و کلا صدای زیر متن زیاد استفاده شده.
من از بازی هر چهار بازیگر خیلییییی خوشم خوشم اومد.
میزانسن ها خیلییییییی خوب بود به نظرم.
در مورد متن خیلی نمی خوام نظر بدم چون کتاب رو نخوندم اما به عنوان یک نمایش با یک حرف مناسب در انتها من راضیم.
یک امتحان مرگبار که ببینیم چه کسی ازش زنده بیرون میاد که همون اولش هم دون با بیان علاقه اش به دادگاه تفتیش عقاید یه نشونه ای به ما میده و پایانی که جذاب بود به واسطه نماینده شدن دختر برای بقیه زن های کشته شده.
چیزایی که اذیتم کرد یکی بی نظمی در جابجایی صحنه ها بود مثلا ظرف های شام در خونه ای که قراره حس منظم و دقیق بودن رو بهمون بده، نباید موقع صبحانه جمع بشه که یا مثلا استفاده از داروی بیکربنات در متن خیلی مناسب نبود، به عنوان یه دانشجوی پزشکی میدونم که بیکربنات دارویی نیست که در جعبه کمک های اولیه باشه.
در نهایت خسته نباشین
خیلی راضی بودم از دیدن این اجرا.
من نمایش رو امشب دیدم و برخلاف دفعه های قبل که اول کتاب رو می خوندم و نمایش میزد تو ذوقم این دفعه بدون خوندن کتاب نمایش رو دیدم و نظرم ... دیدن ادامه ›› صرفا در رابطه با نمایش فارغ از کتاب هست و مقایسه بینشون نیست.
طراحی صحنه و دکور، از بک گراند با اون اتاق تاریک و راهروی از پشت پرده معلوم که نورپردازی با رنگ های مختلفِ پالتِ دون داشت و بر اساس حس صحنه بود خیلی خوشم اومد، اما از میز غذا خوری که به عنوان تخت هم استفاده میشد خوشم نیومد یعنی حس اون تخت نرم رو نمیداد ولی در میزانسن های غذا خوردن و جمع کردن میز و حتی تبدیل شدن به سکوی دختر و دون در صحنه پوشیدن دامن خیلی خوشم اومد.
نورپردازی عالی بود.
صدا خیلی خوب بود، موزیک هایی که پخش شد رو خیلی دوست داشتم اما یه جا حس کردم افکت های صدا و کلا صدای زیر متن زیاد استفاده شده.
من از بازی هر چهار بازیگر خیلییییی خوشم خوشم اومد.
میزانسن ها خیلییییییی خوب بود به نظرم.
در مورد متن خیلی نمی خوام نظر بدم چون کتاب رو نخوندم اما به عنوان یک نمایش با یک حرف مناسب در انتها من راضیم.
یک امتحان مرگبار که ببینیم چه کسی ازش زنده بیرون میاد که همون اولش هم دون با بیان علاقه اش به دادگاه تفتیش عقاید یه نشونه ای به ما میده و پایانی که جذاب بود به واسطه نماینده شدن دختر برای بقیه زن های کشته شده.
چیزایی که اذیتم کرد یکی بی نظمی در جابجایی صحنه ها بود مثلا ظرف های شام در خونه ای که قراره حس منظم و دقیق بودن رو بهمون بده، نباید موقع صبحانه جمع بشه که یا مثلا استفاده از داروی بیکربنات در متن خیلی مناسب نبود، به عنوان یه دانشجوی پزشکی میدونم که بیکربنات دارویی نیست که در جعبه کمک های اولیه باشه.
در نهایت خسته نباشین
خیلی راضی بودم از دیدن این اجرا.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۴۷۳,۰۰۰ نفر
+۲۷,۸۸۰ برنامه
+۸,۵۱۲,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۶,۶۴۸ برگه
۹,۷۶۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
