سلام
با دختر چهار ساله م به دیدن نمایش اومدیم توی فرهنگسرای فردوسی. من دوست نداشتم اما به بچه خوش گذشت.
از نظر هنری امتیاز بالایی به نمایش نمیدم. عناصر مازاد و بی ارتباط به محتوا زیاد داشت. اما یک نکته ی خیلی مثبت داشت که ضعف های کار رو پوشانده بود: تعامل و انرژی خوب بازیگرها! سوال و جواب با بچه ها و حتی بزرگترها، و فراخوندن بچه‌ها به روی صحنه، تجربه ی کم نظیری بود که دیدن این نمایش رو برای کوچولوها ارزشمند می‌کرد.

اما، یک گلایه‌ی بزرگ دارم از فضای اجرا.
اولین بار بود سالن فرهنگسرای فردوسی رو میدیدم و شیب سالن و اندازه ی صندلی‌ها اصلا مناسب کودک نبود. بچه با قد ۱۰۵ سانت نه نشسته و نه ایستاده و نه حتی توی بغل من، دید نداشت.