اجرایی شلوغ، (با بیش از پنجاه نفر بازیگر و سیاهی لشگر) پر سر و صدا، بازی ها بالا پایین، صدای جیغ و داد حین ادای دیالوگ ها فراوان (غالب بیان ها آماتور) نور پردازی و طراحی صحنه عالی (به خصوص تعبیه نور در پس تهویه زندان فنس که روزنه امید را اجرا میکرد) موسیقی خوب و تایم، طولانی ...