یه متن خوب تو ژانر درام معمایی با پیچیدگی مطبوع که خودش بهاندازه و بهموقع با نشونههاش مخاطب رو با خودش تو کشف جهان نمایش سهیم میکنه.
یه
... دیدن ادامه ››
پایان خوب که اثر رو بالاتر میاره. کارگردانی و بازیهای بهاندازه و ریتم درست.
مفهوم و روایت اثر به صورت خیلی خلاصه به نظرم این میشه:
میل به فراموشی و میل به کنجکاوی در انسان در جدالاند.
او از یک سو میخواهد خاطرات تاریکش (شماره ۴اش) را فراموش کند و از آن بگریزد.
از سوی دیگر پس از فراموشی، کنجکاو است بداند آن شماره ۴ لعنتی چه بوده که از آن گریخته!
بنابراین بیاعتنا به درِ گشوده پیش رویش، در مِه میمانَد تا چوبخطش را پر کند و بازیچه دستِ آزمایشگران شود!
و همه چیز تکرار میشود، بارها و بارها ...
بیچاره انسان ...
چهار ستاره تقدیم گروه محترم نمایش، خدا قوت