جناب چیانی ارادت، همین الان اجرا تموم شد و اومدم کامنت شمارو که نگه داشتم بعد اجرا ببینم رو ، بخونم، خواستم بگم واقعاااا دمتون گرم ، نوشته ی شما لذت دیدن این نمایش رو چندین برابر کرد ، همیشه پیگیر نظراتتون هستم

خیلی ممنونم از شما جناب قهاری. نظر لطف شماست.
درباره بحث خنده تماشاگرها هم باید بگم که خب بله ممکنه جاهایی جالب و خنده‌دار به نظر بیاد (توی هر نمایشی؛ بحثم صرفا فردا نیست) و تماشاگرها بخندن. ولی توی این اجرا به دیالوگ‌ها و لحظه‌هایی از نمایش می‌خندیدن که بنده شخصا هیچگونه نکته خنده‌داری پیدا نمی‌کردم و این خنده‌ها بدتر تمرکز مخاطب رو در چنین کاری که نیاز به تمرکز داره به هم می‌ریخت!

دقیقاً حرف بنده هم همین بوده. امیدوارم روزی برسه که «فرهنگ تئاتر دیدن» رو پیدا کنیم. و این دیدگاه که «بریم تئاتر تا کمی بخندیم!» از ذهن ها پاک بشه. مخلصیم جناب چیانی عزیز