آدم‌هایی که اصول دارن، در هر حوزه و تخصص و مجموعه‌ای که باشند، احتمالا اذیت میشن. جلال تهرانی با «بونکر»ش ثابت کرد از معدود هنرمندانی هست که پای اصول تئاتری‌اش می‌مونه؛ اصولی که البته برآیند سال‌ها نوشتن و اجرا کردن و تدریس و هزار فرازونشیب و کلی آزمون و خطا، به دست آمده. او کوتاه نمی‌آید، ولو دیگران و با سلیقه‌هایی دیگر بگویند «یکنواخت بود»، «خیلی هیجان نداشت» و...
اما کسانی که سلیقه‌شان است و می‌خواهند و بلدند که با زبان و فرم کارهای جلال تهرانی ارتباط برقرار کنند، این کار به نظرم برایشان کارکرد روان‌پالایی (کاتارسیس) خواهد داشت.