یک رئالیته خالص
هبت اله یگانه
در آخرین روز دوران ریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی و اولین روز آغاز به کار محمود احمدی نژاد، صیدممد و همسرش در خیالی واهی چشم به راه آمدن رئیس جمهور به خانه سرایداری خود هستند!
این موضوع دستمایه تولید نمایش «صیدممد» شده است. نمایش به وضوح در بستر رئال خلق شده است. از لحظه شروع نمایش که همسر صید ممد در حال کشک سابیدن است چنین بر می آید که آرزوی خانواده آنها برای دیدن رئیس جمهور خیالی بیش نیست!
روابط آدم ها در نمایش، کمدی محض است، اگر چه کارگردان آنگونه که انتظار می رود کفه ترازوی کمدی نمایش را سنگین تر نکرده اما با این وجود بار طنز آن در تراز مناسب و قابل قبولی قرار دارد. حتی وارد کردن معصومه ابتکار به نمایش علیرغم آنکه در ظاهر به نیت کمک به جریان کمدی نمایش نیست اما در حقیقت و با نگاه به بطن اثر، این موضوع قابل شهود است که نویسنده و کارگردان قصدی غیر از این نداشته اند. شوخی با افرادی که در بالاترین سطوح مدیریتی کشور قرار داشته اند در این نمایش به خوبی جواب داده و نویسنده موفق شده با پرهیز از شوخی های سخیف و یا به چالش کشیدن سیاسیون، لحظات شاد و با نشاطی را برای مخاطب فراهم کند. نویسنده تمام ابزار لازم را به خدمت گرفته تا در لفافه و در پوشش کمدی پیام خود را منتقل کند.
از سوختن آش پشت پا تا تغییر شغل آنی و لحظه ای صیدممد ... دیدن ادامه ›› و دیگر لحظات کمدی نمایش همگی حاوی پیامهای سربسته ی نویسنده هستند.
کارگردانی نمایش به تبعیت از متن در فضایی کاملاً رئال شکل گرفته است. چیدمان صحنه و در هم آمیختن سفره عقد، آشپزخانه و فضای عمومی یک خانه معمولی نشان از تمهید کارگردان در انتقال پیامی مهم دارد. آکساسوار در خدمت کارگردان و برای پیشبرد داستان در دسترس است. و این چیزی جز یک رئالیته خالص نیست!
هادی سعادتی در پیروی از سبک رئال حاکم بر نمایشش، بازیگران، صحنه و ابزار را در ریل صحیح قرار داده و در مسیری که شاید ابتدا حرکتش کند به نظر برسد اما در ادامه با ریتمی درست پیش می رود و تماشاگر بدون آنکه گذر زمان را متوجه شود با «صیدممد» همراه شده و داستان نمایش را دنبال می کند.
بازی ها همانی است که کارگردان می خواهد، رئال و به دور از اضافات. بازیگرهای نمایش در راستای سبک نمایش حرکت می کنند. بازی های روان، بدون اغراق و مبتنی بر تجارب بازیگران نقش مهمی در باورپذیر شدن نمایش دارند.
علیرضا جلالی تبار با کوله باری از تجربه صیدممد را بازی می کند. تلاش و تقلای بی جهت از او دیده نمی شود. او باید صید ممد باشد که هست! یک سرایه دار که اوج ارتقای شغلیش نگهبانی از دیگ های غذاست! درک درست جلالی تبار از نقش، صید ممد را آنگونه که باید خلق کرده است. روشنک خسروی سالهاست در صحنه تئاتر بازی می کند. او با پرداخت درست نقش، همچون جلالی تبار به خوبی از ایفای آن برآمده است. تبادل دیالوگ بین او و جلالی تبار به درستی انجام می شود و پذیرش کاراکترشان را برای تماشاچی آسان می کند. کاظم برزگر هم که تجارب با ارزشی در تئاتر دارد انتخاب درستی برای نقش سرایدار جدید بوده است. او با انتخاب استایل و سبک گفتار رئیس جمهور اسبق فضای کمدی جذابی پدید می آورد و پایان بندی خوبی برای نمایش رقم می زند.