در ابتدا خداقوت میگم به تک تک عزیزان و هنرمندان چهره و. نو در این اجرا
نمایش دارای حرکات فرم و. رقص و گاها بدلکاری و ژیمناست بود که قصد داشتن رویه و ضعف رو پر کنن و در نهایت خنده در پوزیشن های مختلف و فارق از ایده و اصل نمایش که باید به آن پرداخته شود
گاها کمی به فضای تئاتری خود برمیگشت که آن هم تحت تاثیر بازی پیشکسوتان اجرا بود
فان بودن اجرا بسته به دیدگاه و نحوه بازی بازیگر با سرخوردن روی متن و نوار خالی را با موسیقی پر کردن خیلی کار عجیب و قابل قبولی نیست
شاید اگر این اجرا رو سال 95 از این گروه میدیدم برام قابل هضم بود، ولی پتانسیل این تیم با مرضیه صدرایی و آرام نیک بین این نبود
در کل امیدوارم در ادامه مسیر هنری عزیزان موفق باشن