خوشحالم که دیدن این نمایش رو از دست ندادم.متن درخشان آقای تاراج و بازی خوبشون و همچنین بازی عالی آقای محمدی رو خیلی دوست داشتم.آمادگی جسمانی آقای محمدی عالی بود.مدت زمان نمایش هم خیلی متناسبه.فقط یه ایرادی که هست اینه که نوشته های آقای تاراج ‌فضای سورئالش جوریه که با خودت میگی کاش نمایشنامه جلوم بودو کمی گیج کننده ست.البته این میتونه حسن باشه اینکه بعدش دوست داری بری راجع بهش بخونی.شمع من روشن نشده سوخت تو این ژاپن.من ۵سالمه🥹