با درود وخسته نباشید به گروه خوب من کشی

من دیشب به تماشای نمایش تون نشستم و کارتون رو دوست داشتم گرچه متعتقدم که روایت داستان می تونست انسجام بهتری داشته باشه. نمایش سعی میکنه که تصویری نوستالزیک از خاطرات مشترک بچه های دهه شصت ارائه بده. در بین بازی بازیگران کار من بازی خانم رادپور و پسری که نقش کودکی کیوان رو بازی میکرد بیش از بقیه دوست داشتم . بنظرم نقطه قوت اجرای دیشب نوازندگی نبوغ آمیز آقای علی سینا رضانیا بود که به معنای واقعی یه ارکستر یه نفره بودن ،
واقعا دمشون گرم.
برای اعضای گروه خوبتون ارزوی موفقیت و سلامتی میکنم .