یک اجرای کامل. مدت‌ها بود ندیده بودم کسی حتا چشم‌ها رو هم کارگردانی کنه.
معمولن کم پیش میاد یک اجرا با ادعای گونه‌ی Physical Theatre بیاد و به صورت جدی از تکنیک‌های تئاتر فیزیکی و مکتب‌های مدرن‌تر استفاده کنه. بازیگرانی با بدن‌های آماده و تمرکز بالا و درحال رد‌وبدل هرگونه ایمپالس که اجازه نمی‌دادن حتا یک لحظه هم نورون‌های آینه‌ای تماشاگر غیرفعال بشه. فوق‌العاده بود. خسته نباشید می‌گم به سپیده سروری و گروهشون.