-این گونه ام.
.
.
همیشه لبخند می زنم.
لبخندی تلخ تر از نبودنت بانو.
نفس می کشم , سنگین
سنگین تر از دیدن و لب دوختن.
به دوش می کشم , همچو مرد
همچو مردی که کوله بارش پر است از نداشته ها و حسرت.
دود می کنم زندگی را
پک به پک , کام به کام.
با چشمانی که ... دیدن ادامه ›› بسته شده اند رهسپارم
ندید می دانم که این راه تاریک است و مه آلود.
مشامم خوب بوی پوچی و بیهودگی را حس می کند.
در انتظار دیدن سکانس آخر این غمنامه ی شومم
درست مثل تازه عروسی که با شوق انتظار شویش را می کشد.
.
.
91/4/22

از: ا م ی ن