آه که من همیشه متکبر بودم،
همیشه یا همه چیز را میخواستم و یا اصلاً هیچ!
و به همین دلایل بود
که نمی‌توانستم با نیمه خوشبختی راضی باشم. بلکه برای تمام خوشبختی در تلاش و تکاپو بودم و مخصوصاً برای همین
« خودت سعی کن و بفهم و ارزش مرا بدان » بود که مجبور شدم در آن زمان، چنین رفتار کنم تا بفهمد!