احساس تنفر از آنجایی شروع می شود که می فهمی تمام آن چیزهایی را که بهشان اعتقاد داشته ای , دروغ بزرگی بیش نبوده اند.درست همان جاست که می فهمی باخته ای , می فهمی تک تک ثانیه هایت به هدر رفته اند.جالب آنجاست که باز هم دست بر نمی داری و باز هم به چیزهای تازه ای اعتقاد پیدا می کنی و باز هم می بازی و آنقدر به این کارت ادامه می دهی تا مثل یک نخ سیگار به انتها می رسی.
احساس می کنم فقط پک دم فیلتر برایم باقی مانده.می خواهم از این کام آخر لذت ببرم ودیگر به هیچ چیز معتقد نشوم.
در این جهان بی سر و ته فقط یک چیز حقیقت دارد و آن هم پوچی است.

از: ا م ی ن