چقدر این کست و این اجرا دوست داشتنی بود برای من!
هم از ایده لذت بردم، هم متن و هم مفاهیمی که خلاقانه بهشون اشاره داشت. ابزوردیسم این نمایش، بسیار شیرین و هدف‌گیریش، درست و دقیق بود و این نقطه قوتیه که این اثر رو -حداقل از دید من- از یک متن محاوره‌ای معمولی به یک متن رده بالاتر سوق میده.
بازی‌ها به مثابه مرکز ثقل درستی برای طنز موقعیت و کمدی گاها سیاه این اثر بودن و به نظرم همه گروه بازیگران یکدست، حرفه‌ای و تمیز، کاراکتر خودشون رو به نمایش گذاشتن. سکوت‌ها، میمیک‌ها، بدن، لحن و بیان همگی سر جای خودشون قرار داشتن و یکی از عناصری که بشدت من رو مجذوب خودش کرد، دیالوگ/مونولوگ گویی چند بازیگر بطور همزمان بود که به نظر من تمرکز زیادی میطلبه؛ هم برای من شنونده که در هر ثانیه در حال تلاشم که صحبت هر ۴ کاراکتر رو هضم و تفسیر کنم، و هم برای باقی گروه که در عین شنیدن صدای هم‌بازی‌هاشون باید دیالوگ خودشون رو فرو رفته در نقش، بیان کنن.
افکت‌های صوتی و نور ساده اما شارپ و به‌جا بودن، اما خب میشد بهتر و یونیک‌تر هم باشن. دکور هم مینیمال بود، اما کافی و مفید.
بسیار لذت بردم از تماشای هنرتون و برای این تیم دوست داشتنی آرزوی موفقیت و درخشش روزافزون دارم.🙌



پ.ن: حضور میهمان‌های عزیز این نمایش، برای ما مخاطبین مایه شوق و دلگرمیه؛ اما یک گلایه بزرگ دارم از مجموعه لبخند که در همین چند صباحی ... دیدن ادامه ›› که افتتاح شده، هر بار مصرانه‌تر از قبل مهمانان محترم رو مدتها بعد از شروع نمایش به داخل سالن راه میده. اون عزیزی که ۲۰ دقیقه بعد از شروع نمایش وارد شدن و روی پله‌های وسط دو باکس نشستن عملا تمرکز خیل زیادی از تماشاگران رو در نقطه حساسی از اجرا گرفتن و به نظرم این کار توهین به شعور باقی مخاطبین حاضر در سالن و همچنین اون دسته از “مخاطبین بخت برگشته غیر ویژه” هست که نتونستن سر تایم خودشونو به اجرا برسونن :)