اهل تئاتر آواره‌اند ، کولی‌های سرگردانند ، ما انسانهای فراری هستیم ، این نیز بخشی از میراث ماست

به رغم اظهارات آل پاچینو هنرمند بزرگ تئاتر و سینما در جملات بالا ، ایشان در خاطرات خود نگاشته است در زمان بلوغ بزرگسالی یک روز در سنترال پارک نیویورک قدم می‌زدم ، آزاد مثل عناصر طبیعت که مردی پیشم آمد او را نمی‌شناختم فکر کردم دنبال آدرس است ، با لحنی دوستانه و صمیمی گفت هی ، آل !!
چرا پیدات نیست ؟ گفت روی پرده سینما ، خیلی وقته در فیلمی ندیدمت ، اونجا بهت نیاز داریم ، به تو نیاز داریم مرد .
خانم گلاب آدینه ، خیلی وقت بود ندیده بودیم شما را ، واقعا خوب شد که با نمایش “جشنواره الفبا” برگشتید ، چقدر در این روزها بهت نیاز داشتیم ممنون که آمدی .
با وجود آنکه شما پلی میان دو جهان تئاتر و سینما برای ما هستید با این نمایش هم پلی میان گذشته و حال ما برقرار کردید . احساس ورود به دنیای آشنا برای ما و دیدن زندگی خود و روند جامعه را در شخصیت های نمایش و برقراری ارتباط معنایی ... دیدن ادامه ›› با آنها .
این نمایش به رخ کشیدن قدرت کلمات بود که چگونه کلمات می‌توانند در جان بنشینند ، با کارگردانی شخص توانمندی چون شما .
از نظر بنده این نمایش از ۱۲ قسمت تشکیل شده بود و اپیزود دوم با بازی تک نفره شما و توضیحات در قبل از شروع و با به کار بردن جملات زیبا و دلنشین توام با آن لبخند به موقع و چهره انرژی مثبت تان ، با تاثیرگذاری بر تماشاگر حاضر سرنوشت سایر اپیزودها را قبل از نمایش مشخص کرد…

💫این متن را یکی از عزیزان فرهیخته نوشتن و از من خواستند اینجا به اشتراک بذارم از طرفشون 🙏🏻💎