هجونامه ای انتقادی بر عدالت روس شوروی
درود و سلام بر تمامی اعضای گروه نمایش «دادگاه ویژه». شروع نمایش با تأخیر همراه بود ولی مشکل از گروه نمایش قبلی بود که سالن را دیر تحویل دادند. این تأخیر البته در ابتدای نمایش همراه شد با اولین غافلگیری تماشاگر زیرا دو تن از بازیگران اصلی در میان تماشاگران نشسته بودند و در حالتی بین نمایش و واقعیت به صحنه ورود کردند که بسیار جالب بود. این موضوع ادامه پیدا کرد زیرا میزانسن های خیلی نزدیک به تماشاگران و گاهی اوقات مورد خطاب قرار دادن مخاطب احساسی از صمیمیت را با مشاهده گر بوجود آورد تا ما فرمایشی بودن یک دادگاه دوران استالین در شوروی سابق را خوب باور کنیم جایی که انسانها بالقوه مجرم شناخته می شدند. بعلاوه فن بیان اکثر بازیگران آنچنان قدرتمند و پخته و پرتجربه نشان میداد که باورپذیری نقشی را که ایفا می کردند بسیار سهل و آسان می کرد خصوصاً نقش راوی و سنیا. آقای میرحسینی این نقش را بسیار قدرتمند ایفا کردند و حس همذات پنداری تماشاگر با نمایش تراژیک از بی عدالتی را برانگیخته کردند.

این نمایش طنزی تلخ و هجویه ای بود بر دادگاه های فرمایش شوروی سابق در دوران جنگ سرد و پیشرفت و شکوفایی شوروی در صنایع نظامی. هر جا دادگاهی وجود داشته باشد باید کسی را دادگاهی کرد و این بار نوبت به سنیا و لوریسا بود تا بطرزی ناروا از آنها یک قربانی بسازند و البته سنیا به همان اندازه به نماد مخالفت هم تبدیل شد. پوستر نمایش نشان از خرد کردن ستون مجسمه عدالت بتوسط چکش استالینی بود ولی چرا نشانی از داس که تکمیل کننده نماد کمونیسم بود در طراحی پوستر استفاده نشده بود؟ طراحی رقص بین سنیا و لوریسا با در نظر گرفتن محدودیتها خیلی خلاقانه ولی کمتر نشان از یک Choreography اصالتاً روسی را بهمراه ... دیدن ادامه ›› داشت. موسیقی زنده در سالن یکی از بهترین تصمیماتی بود که کارگردان محترم در نظر گرفتند و هم چنین طراحی نور و لباس فضای نمایش را واقعی تر کردند.

اینک که تمامی جهان چند دهه دوران پسا جنگ سرد پس از فروپاشی شوروی سابق از سال 1989 را تجربه کرده است آیا کارگردان محترم با اجرای این نمایش پیامی غیر مستقیم در تولد جنگ سردی دوباره در دوران پوتین روسیه در قرن 21 را به ما میدهد؟

سپاس از زحمات همه عوامل