خوشحالم ردیف پنج بودم و بوی سیگار بهم نخورد. اون چند دقیقه سکوت و سیگار کشیدن هیچچچچچچ چیزی رو تغییر نداد جز اینکه توی یه فضای بسته تنفس رو بر
... دیدن ادامه ››
مردم سخت کرد.
اجرا از جهت بازیها و اینکه مجبور نبودم حجاب اجباری خانومی رو تحمل کنم و نور و موزیک فوقالعاده بود برام. ولی به سقف نچسبیدم. با انتظار بالا رفتم و دلم میخواست عین شکوفههای گیلاس که حظ وافر بردم و به سقف چسبیدهبودم باشه برام که نبود. شاید ۱۰ سال پیش نمایشنامه حرفی برای زدن داشته و اگر تا قبل همین سهسال هم میدیدم باعث میشد انگشت حیرت بگزم که بگم وَه عجب شجاعتی. ولی برای منی که کارهای خیلی خیلی خیلی با جسارت و شجاعت بیشتری رو دیدم یک نمایشنامهی پیش پا افتادهبود.
بعنوان کسی که هیچوقتتتتت الکی عزت و احترام آدم زورگو و دیکتاتور رو در هر مقامی (والدین/خانواده/دوست/فامیل و غیرذلک) بجا نیاورده، کاملا هرگونه مخالفتی با اون پدر دهشتناک رو ارج مینهم.
*****
تهویهی سالن بدی نبود. با انتظار پایین رفتهبودم ولی خوب بود. اما اینکه دو طبقه برم زیرِ زمین قفله برام.