بنظرم هم درد بود هم درمان ، هم سکوت بود هم فریاد ، گذر از زمان ها ست در بی زمانی سقوط و سرود عشق در طلوع از پس شبی سیاه و در نهایت عمار تفتی و گروهش که عالی بودن و پر لطف ...