تقریبا به اندازه ده تا نمایش پای این کار زحمت بود . چه از لحاظ موسیقی ، طراحی رقص و حرکت ، همه چی . بازیگرا امان از بازی های جذاب و اندازه ی تمام بازیگرا که کاملا میدونستن رو چه سنی تو کار چه مردی دارن بازی میکنن ، از کوچکترین نقش ها تا نقش های اصلی یه لحظه ارتباطشون با کارکتراشون قطع نمیشد . و بازی حیرت انگیز حسین شفیعی و الهه پورجمشید که واقعا نمیدونم چقدر تمرین لازمه برای این نقش ها . خانم پورجمشید دوساعت تقریبا هرکاری که یه بازیگر میتونه بکنه کرد . تو رقص شش دانگ بود تو آواز شش دانگ بود تو حرکات ، بیانش میمیکش .. فک میکنم این شلخته ترین نقدیه که گذاشتم چون واقعا نمیدونم از کجا بگم هی چیز جدید ب ذهنم میرسه . بعد از این نمایش تازه به این فکر کردم که جامعه ی ما الان به همچین کارایی نیاز داره ، مخاطب با بدبختی چارتا بلیت میخره میاد کاری میبینه که هم میخندونه و سرگرمش میکنه ، هم همزادپنداری میکنه هم اشک میریزه هم دلش خنک میشه و آروم میگیره با یسری لایه های کار .. این کار کامل ترین کاری بود که به عمرم دیدم تا این لحظه درود و صد درود به بازیگرا و تمام عوامل و آقای دکتر صادقی بزرگوار 👏❤️