جدال مدام و لاینقطع خود با خود و خروش خود علیه خود و تلاش خود برای بدست گرفتن سُکّان سفینه ی وجودِ شناور بر پهنه ی بیکران و موّاج و تاریکِ زندگی مَردی که در انزوای جهان ، کنار پنجره ی خانه ای کُنج کوچه ای خلوت خیره بر زمینِ خیس از اَشکِ آسمان ، پیپ میکشد و تنهایی با شکوهش را گرامی میدارد …
در من ، میثم هایی متکثر زنده اند که هر یک با صفتی در زاویه ای خاموش ، مخفی و در کمین است و ناگهان در هر سر برگرداندنم ایستاده در برابرم با لبخندی نه خالی از حیله گری و نه از سر عناد اما مرموز و لجوجانه در چشمانم می نگرد !
و هر یک در هر اندک مجالی بر من می شورد و به طمع تصاحب اریکه ی شاهی ام بر مُلک وجودم بر من می تازد !
و چه تنها ترم در این لحظات سقوط سلطنتم در برابر لشکری از خودهای کینه توز و جاه طلبم که هر یک میخواهند من باشند به جای من ..
چقدر “ من “ ، من بود …

“ من “ یک اثر تمام عیار است که تک تک عناصرش با وسواس و در وضعیتی عالی جای گذاری شده است ، البته حتما میتوانست بهتر باشد چرا که مرز قائل ... دیدن ادامه ›› شدن برای تئاتر کمی ساده لوحانه به نظر میرسد .
اما “ من “ در نسخه ی کنونی اش درخشان است و نیازی به تفصیل در مقال تشریح ندارد و به نوشدارویی میماند که باید در کاسه ی چشم پیمانه اش کرد و با کام جان جرعه جرعه نوشیدش و رایحه ای راست که باید سَر تا ستون جملگی مشام شد و فرو بوییدش .
از طراحی صحنه که همچون حفره ی تنور نان گرم و گیراست و ببیننده را به درون خود میکشد تا انتخاب موسیقی که نسبت به تمامیت اثر ژوست است .
و از متنی سخت و چالشی که به واسطه ی بازیهای دیدنی و پر شور هر دو بازیگر که هیچ یک هیچ کم از هم ندارند و چه دُرست انتخاب شده اند به تمام معنا به مرحله ی ظهور میرسد .
و نهایتا نقش پُر رنگ ، موثر و انکار ناپذیر کارگردانی که مقتدرانه سایه اش بر تمامی اثر گسترده است .

ببینید و مغروق این حظِّ ناب شوید .

و در من ، من هاییست بسیار ، من کدامیکم …؟

پینوشت : انیمیشن کوتاه Geri's Game رو پیشنهاد میکنم جهت پیوست به صحنه ی شطرنج !