سلام خانواده دیواری

پشت تنهایی من که رسیدی،
گوش هایت رابگیر!

اینجاسکوت،
گوش توراکرمی کند
اما...!

چشمهایت رابازکن
تابتوانی لحظه لحظه اعدام ثانیه ها را نظاره کنی

هجوم سایه های خیال،
سراب های بی وقفه عشق،

تک بوسه های سرد
وفریادهای عمیق جوانی
منظره ای به تو میدهد

که میتوانی تنهایی مرا به خوبی ترسیم کنی...!


از: نمی دونم