🎭 یادمان نرفته است.
خنده داره استبداد جلوی حرف زدنت را گرفت و دموکراسی تو را کشت. این جمله‌ی تکاندهنده‌ی افلاطون شاگرد ارشد یکی از نام آورن فلسفه جهان یعنی سقراط است که خطاب به وی می‌گوید. تالار وحدت، با شکوه و جلالش حقا مکان مناسبیست که در آن به برش‌های زندگی این فیلسوف نامدار پرداخته شود. به فروردین سال 94 باز می‌گردیم. وقتی حمیدرضا نعیمی این استاد دانشگاه و بازیگر، کارگردان و نویسنده تصمیم می‌گیرد، شاید انباشته‌ای از حسرت‌ها و تجربیات خودش را در قالبی نو به نمایش بگذارد. این اثر که با نام سقراط به روی صحنه رفته نه تاریخ نگاره بلکه برش‌هایی از زندگی ملتهب سقراط است. مرد بذله‌گو با زبانی برنده که تفاوتی برایش نمی‌کند که آنکه در برابرش می‌باشد از چه مقام و منصبیست، حرفش را با عدله می‌زند و بر حرفش آنچه درست است، می‌ایستد. صحنه‌ای از زندگی سقراط که آنچنان مدرن به تصویر کشیده شده که می‌توان رگه‌های آن را در افلاطون شاگرد وی با لباس‌های امروزی که نمایانگر دانشجویان اکنون است، دید. حمیدرضا نعیمی با هوشمندی فراوان تو طیف منفک تفکر جهانی دموکراسی و دیکتوری را در مقابل هم قرار می‌دهد. نتیجه‌گیری او از این تقابل بر اساس زندگی سقراط چیزی نیست جز کشنده بودن دموکراسی در برابر ممنوعیت‌های دیکتاتوری نیست. این حرف شگفت‌انگیز است و همه را به عمق فاجعه می‌کشاند. این اثر انتقادی از نعیمی با صحنه پردازی‌های نو و رنگ‌های گاها تند و گاها کدر، و طراحی صحنه‌ی با شکوه رضا مهدی زاده همه‌ی آنچه از یک اثر فاخر انتظار می‌رود به تصویر می‌کشد. سقراط، که نقش او را فرهاد آئیش ایفا می‌کند، جریان تفکری تازه‌ای در سطح جامعه به وجود می‌آورد و به دست همان جامعه جان می‌دهد. سرنوشت محتومی که هر انقلابی فرزندانش را می‌بلعد و به تاراج می‌برد. خواه این انقلابی در تفکر باشد خواه در سطح سیاسی و اجتماعی. در این اثر بازیگران نام آشنای دیگری چون لادن مستوفی، ایوب آقاخانی، بهناز نازی، یعقوب صباحی، سیاوش چراغی پور، مجید نوروزی و بهنام شرفی، کتانه افشاری نژاد و زنده یاد نقی سیف جمالی ایفای نقش می‌کردند. به جمله‌ی ابدایی باز می‌گردیم، سقراط، خنده داره استبداد جلوی حرف زدنت را گرفت و دموکراسی تو را کشت.