نمایشی که اخیراً به تماشا نشستم،به نظر میرسید که سعی داشت با کپی از برخی شخصیت های سریال «قهوه تلخ» ( به کارگردانی مهران مدیری ) و با پیام هایی متقاوت کار را پیش ببرد.

داستان و مضمون:
نمایش سعی در بازگو کردن ماجراهای طنزآمیز و سورئال داشت؛ اما به دلیل محدودیت زمانی به انسجام روایت لطمه زده خورده بود.

بازیگری:
نقش شاه و نوه اش ( که کارکتر ماهی گونه را به زیبایی ارائه داده بود ) با هنرمندی ویژه‌ای ایفا شدند و بازیگران این دو نقش توانستند با اجرای قوی و باورپذیر، حضوری درخشان داشته باشند. با این حال، سایر بازیگران نتوانستند به همان اندازه تأثیرگذار باشند و برخی از کاراکترها سطحی و کلیشه‌ای به ... دیدن ادامه ›› نظر می‌رسیدند.

موسیقی و نوازندگان:
حضور گروه نوازندگان و خواننده، نقطه قوت این اجرا بود. موسیقی زنده توانست انرژی مثبتی به صحنه ببخشد و در لحظاتی که نمایش از جذابیت کمتری برخوردار بود، توجه مخاطبان را جلب کند.

نتیجه‌گیری:
در مجموع، این نمایش نتوانست به‌خوبی از پتانسیل‌های سریال «قهوه تلخ» بهره ببرد!!!!!! ( که انجام آن بسیار تأسف آور است ) و به دلیل کمبود خلاقیت و نوآوری، اجرایی سطحی ارائه داد. پیشنهاد می‌شود در آینده، در صورت نبود ایده‌های تازه و جذاب، از ایده برداری از آثار به ظاهر موفق خودداری شود! تا از تکرار و کاهش کیفیت نمایش جلوگیری گردد.
ضمنا آقای حامد رحیمی نصر به شدت قابل احترام هستند و وجود انسانهای وطن پرستی امثال ایشان در کشورمان ایران جان ، باعث افتخار است.
نقد های بنده هیچ تأثیری در بزرگواری این عزیز نخواهد گذاشت.
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟ خانه‌اش ویران باد!👏👏👏👏