امشب افتخار تماشای نمایشی فوق‌العاده و بی‌نظیر را داشتم.
این اثر، به معنای واقعی کلمه، یک تئاتر تمام‌ عیار بود.
همه‌چیز در نهایت تعادل؛
ریتم اجرا حتی لحظه‌ هم افت نکرد،
بازی‌ها درخشان،
نورپردازی دقیق و بجا،
تصاویر استفاده‌شده عالی و بدون ذره‌ای اغراق.

پیشنهاد میکنم اگر به دنبال تماشای تاتر درجه یک هستید، تماشای این نمایش را از دست ندهید
خسته نباشید میگم به همه عوامل نمایش به یادماندنی ( پس از )

نمایش‌های زیادی از این اثر دیده‌ام، بارها و بارها، اما این اجرا فوق‌العاده بود و بی‌شک یکی از بهترین‌ها. از تماشای آن واقعاً لذت بردم.

تنها پیشنهادم این است که چنین نمایش‌هایی در مکان‌هایی مانند تئاتر شهر یا سالن‌های مشابه اجرا شوند. چرا که در مکان‌هایی مثل امشب، اغلب مردمی حضور دارند که صرفاً برای سرگرمی آمده‌اند و شاید پیش‌تر تجربه تماشای تئاتر را نداشته باشند. این افراد ممکن است با چنین نمایش‌هایی غافلگیر شوند—همان‌طور که امشب شاهد بودیم: با یکدیگر صحبت می‌کردند، بشکن می‌زدند، سلفی می‌گرفتند، پیام می‌دادند و انگار در سالن سینما بودند.

واقعاً اجرای یک نمایشنامه سنگین و عمیق همچون در انتظار گودو در باغ کتاب مناسب نیست.

فقط میتونم برای این نمایش از یک‌ کلمه استفاده کنم : درخشان

امشب موفق شدم یکی از بهترین و تاثیرگذارترین نمایش‌هایی را که تاکنون دیده‌ام، تجربه کنم؛ نمایشی که در عین حال یک تئاتر قوی، یک کنسرت شنیدنی و یک اجرای زیبای رقص سما بود. ترکیب این عناصر هنری در کنار فضاسازی خاص و موسیقی مسحورکننده، تجربه‌ای فراتر از یک نمایش ساده را برای من رقم زد.

علاوه بر جنبه‌های هنری، این اثر ارتباط عمیقی با روانشناسی یونگ و مبحث عقده‌ها داشت—مسئله‌ای که به باور یونگ همه انسان‌ها به نوعی با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و یکی از پایه‌های اصلی روان انسان است.

تماشای این اثر برای من نه فقط یک لذت هنری، بلکه فرصتی برای تفکر عمیق‌تر در مورد خودشناسی و مسائل درونی بود. پیشنهاد می‌کنم حتماً این نمایش فاخر را ببینید و از دست ندهید.

امشب موفق شدم این نمایش را تماشا کنم؛ اجرایی که به‌خوبی نشان می‌داد گروه اجرایی برای آن تلاش فراوانی کرده‌اند. این تئاتر پرفورمنسی از نوع ابزورد بود؛ سرشار از نقدهای تند سیاسی و اجتماعی که حتی به موضوعات حساسی چون مهاجرت و سرخوردگی پس از مهاجرت نیز به‌طور ظریفی پرداخته بود. هرچند صداها در برخی بخش‌ها کمی مبهم به گوش می‌رسید که شاید به دلیل نقص در طراحی آکوستیک سالن یا آمفی‌تئاتر بود، اما اجرای حرفه‌ای گروه به‌قدری تأثیرگذار بود که این مسئله چندان به چشم نیامد. به تیم اجرایی این نمایش صمیمانه خسته نباشید می‌گویم.

بااین‌حال، موضوعی که ذهنم را درگیر کرد، مسئله‌ی ماسک پاندایی بود که در بروشور نمایش و حتی در تصاویر به آن اشاره شده و تأکید شده بود، اما در اجرا هیچ کاربردی نداشت. مشخص بود که این ماسک قرار بوده نماد یا عنصری کلیدی در انتقال مفهوم نمایش باشد، ولی به‌دلیلی نامعلوم از آن استفاده نشد. شاید تیم اجرایی با مشکلی در استفاده از آن مواجه شده بودند. چه خوب بود اگر نسخه‌ی جایگزینی از ماسک آماده داشتند تا این خلأ ایجاد نمی‌شد؛ چراکه بسیاری از تماشاگران، ازجمله خود من، منتظر بودیم تا ببینیم ماسک پاندا چه پیام یا مفهومی را قرار است به مخاطب منتقل کند.

بااین‌حال، تجربه‌ی لذت‌بخش تماشای این اجرا با رفتارهای نامناسب برخی تماشاگران، ناخوشایند شد. در کمال تعجب، یکی از تماشاگران در میانه‌ی اجرا ... دیدن ادامه ›› مشغول فیلم‌برداری با تلفن همراه بود! آیا به‌زودی باید شاهد خوردن چیپس، پفک و تخمه در سالن‌های تئاتر باشیم؟

تأسف‌بارتر اینکه، برخی تماشاگرانی که به نظر می‌رسید از اهالی تئاتر هستند، در طول نمایش با گوشی‌های خود مشغول ارسال پیام یا ارتباط با دیگران بودند. چنین رفتارهایی نه‌تنها تمرکز سایر تماشاگران را مختل می‌کند، بلکه بی‌احترامی به هنرمندان و زحمات آن‌ها به شمار می‌رود.

به نظر می‌رسد لازم است پیش از آغاز هر اجرا، به‌طور صریح و قاطع ممنوعیت استفاده از تلفن همراه اعلام و بر اجرای آن به‌خوبی نظارت شود. تنها با رعایت چنین قوانینی می‌توان فضایی محترمانه و شایسته برای هنر تئاتر و احترام به هنرمندان فراهم کرد.

امشب موفق به دیدن این نمایش شدم …..
فقط میتونم بگم که جناب میکائیل شهرستانی یک نابغه ست،،
ایشون صحنه ی نمایش رو به آتش کشید!!!
واقعا خوشحالم که امشب صفحه ی نمایش در بکراند صحنه دچار مشکل شد تا من بتونم بدون واسطه روی هنر ایشون فوکوس کنم .
باور کنید در در اواخر نمایش از قدرت بازیگری ایشون بارها مو به تنم راست شد .
ایشون بعد از چند سال دوری از صحنه تأتر ، باز هم نشون داد که پادشاه صحنه هستند .
به همه ی عوامل گروه خسته نباشید میگم و دیدن این نمایش رو به شدت پیشنهاد میکنم .