علی رغم اینکه این نمایشنامه نیل سایمون را نخونده ام ولی با شناختی که از قلمش دارم ، ایرانیزه کردنش باعث تخریب آن شده بود، صرف نظر از بازیهای ضعیف دوبازیگر آقا و صدای پایین بازیگر‌نقش ماریت ، کمدی های سخیف و شوخی های جنسی تکراری و تیر خلاص ..... جمله سنگین بازیگر چهره سلبریتی که ظاهرا اکثرا به خاطر ایشان به تماشا نشسته بودند.... خانم سوسن پرور که اصرار به ثبت نظر داشتین ، ( توالت های زنانه امنیت داره فکر کردی ایرانه ؟؟... )
خودت دلت نلرزید و نسوخت که انقدر راحت ایرانت را اینگونه در مقابل مخاطب تشریح کردی ؟؟؟ هیچ کس از اسیبهای فعلی در امان نیست ولی آیا نباید هنر در جهت پرورش و احیای حس میهن دوستی و پرستی باشد ؟ مگر‌نه اینکه هنوز با شنیدن ترانه ای ایران می ایستیم و اشک میریزیم ؟؟ وای بر شما و این هنر نمایشی ...