که چرا باید ماند
و چرا باید بود
و نباید پرسید
و نباید بویید
و نباید رقصید
در میان امواج.
و نباید رویید
با نگاهی آزاد...
و نباید، آری...
...این بود نجوای آن بی قرار شبگرد
که از پشت پرچین خیال تو نیز گذر کرده شاید.