فیلم خیلی خوبی که تمام لحظات آن پر از ریزبینی و نکته سنجی کارگردان است. صحنه ی پس ار تیتراژ که صحنه ی پایانی "نفس عمیق" است حرفی دارد که کاش در انتهای فیلم خوب زده می شد. جزییات توانایی ها و فعالیت های یک دختر دانشجو که تازه به تهران آمده دور از واقعیت است اما می شود از آن عبور کرد. در یک جمله فیلم خیلی خوبی که خیلی بد تمام می شود. در 15 دقیقه پایانی فیلم شتاب کارگردان برای جمع کردن داستان با وارد کردن داستانِ پس پرده احساس می شود. از میان بازی ها، بازی نقش نازنین خیلی خوب است و پگاه آهنگرانی مثل همیشه بد.