این تئاتر برای من یه غم آروم و عمیق داره که غرق می‌شم. درست مثل وقتی که کف استخر می‌شینی و حس می‌کنی از دنیا و آدم‌هاش جدا شدی، فکر می‌کنی همه چی خوب شده ولی فقط تا زمانی که اکسیژنت تموم نشده، وقت داری. وقتی مجبوری به خاطر بدنت برگردی به سطح آب، همه چی دردناک‌تر از دفعه قبله.
.
خاص بودن کارهای استاد قلی‌ پور و تیم‌شون تازگی نداره. بازیگران و اجراگران حرفه‌ای و سخت‌کوشی که همیشه تلاش و عشق‌شون مشهوده. تماشای دوباره تاکوتسوبو با ترکیب جدیدی از اجراگران خالی از لطف نبود. اضافه شدن بخش‌هایی به کار، مثل ribbon dance، زیبایی اثر رو دو چندان کرده بود. جای خالی بعضی از بازیگران گذشته برای من مشخص بود.
.
طراحی صحنه استاد مرادیان و تیم‌شون چشم‌نواز و کم‌نظیر بود.
.
خسته نباشید به عوامل و با آرزوی موفقیت‌های بیشتر
.
.
。日本人はそれを「たこつぼ」と呼びます