در این جاده
میان من وتو
یک لی لی فاصله ست
و پرش های من
برای رسیدن به تو/
از این خط ها
فاصله ها
گریزم نیست.../
قل قلک ثانیه ها
این چشمان بسته
پاهای تاول زده
سوقم میدهند
به لیز خوردن
به باختن
به روی گچ ها
هاشور ها
حاشیه ها/
.
.
.
باران که پیدایش میشود
می گشاید چترش را
محو میکند لی لی را/
اکنون
از من به تو رسیدن
یک باران فاصله ست...
فرزانه